Ο Τάκης άρχισε την απολογία του σύμφωνα με τα στενογραφημένα πρακτικά διαβάζοντας χειρόγραφα: «Ή σημερινή δίκη αποτελεί ένα ακόμη κρίκο στην αλυσίδα των δικών που έχουν γίνη από τη σημερινή εξουσία με τα έκτακτα Στρατοδικεία της πού για σκοπό έχουν την εξόντωση των αγωνιστών πού υπερασπιζόμενοι τα λαϊκά συμφέροντα, μάχονται στο πρώτο χαράκωμα της λαϊκής αντίστασης».
—Β. Επίτροπος: Επάνω στην κατηγορία σου να απολογηθής.
—Παπαγεωργίου: Θα μπω στην κατηγορία μου αλλά προηγουμένως θα πω ποια ελατήρια μας κίνησαν να εργασθούμε έτσι. Μας απαγγείλατε την κατηγορίαν ότι θέλαμε ν' αποσπάσουμε εδάφη της Πατρίδας μας. Γι' αυτό πρέπει να εξηγήσω ποιοι λόγοι μας ανάγκασαν να μπούμε στον αγώνα. Η κοινή γνώμη έχει απαίτηση να τους μάθη :
Η σημερινή δίκη αποτελεί μίαν ακόμα δίκη δίπλα στις δίκες και καταδίκες που έχουν γίνει για να κάμψουν την αγωνιστική διάθεση του λαού. Η σημερινή δίκη έχει και το ξεχωριστό γνώρισμα της γιατί σ' αυτή δικάζονται τα μέλη μιας οργάνωσης πού έχει σκοπό κτυπώντας με τα ίδια μέσα αυτούς που δολοφόνησαν τους αγωνιστές της, που τρομοκράτησαν το λαό, να βάλη φρένο στην δολοφονική τρομοκρατική τακτική τους. Δεν έχει και τόση σημασία πού θα δικασθούν και θα εκτελεσθούν πέντε δέκα αγωνιστές γιατί οι αγωνιστές νικούν και όταν πέφτουν, εκτός φυσικά από μένα: Η σημασία της σημερινής δίκης ευρίσκεται εις το ότι θα θελήσουν οι αντίπαλοι μας χρησιμοποιώντας την ως προκάλυμμα να καλύψουν...
—Β. Επίτροπος : Ν' απολογηθής συγκεκριμένως επί των κατηγοριών σου.
—Ένας συνήγορος: Ο κατηγορούμενος κύριε Πρόεδρε έχει το δικαίωμα ν' απολογηθή διά τον εαυτόν του όχι όμως και εν ονόματι των άλλων κατηγορουμένων. Υποβάλλομεν την ευχή όπως απολογηθή δια τας πράξεις αι οποίαι του αποδίδονται.
—Πρόεδρος: Κατόπιν της κοινής απαιτήσεως κατηγορίας και υπερασπίσεως καλείσαι ν' απολογηθής επί του κυρίου θέματος.
— Συνήγορος Παπαγεωργίου εξ επαγγέλματος: Παρακαλώ όπως εφ' όσον ο κατηγορούμενος μιλήση διά τον εαυτόν του ανάπτυξη εν ολίγοις και τους λόγους τους οποίους θέλει να επικαλεσθή.
—Β. Επίτροπος : Ξεύρετε κύριε Συνήγορε ότι το Δικαστήριον όταν τo υβρίζη τις έχει το δικαίωμα να του αφαιρέση τον λόγον;
—Συνήγορος: Το γνωρίζω.
—Β Επίτροπος: Εξηγήσατε, λοιπόν εις τον πελάτην σας τους νομικούς τύπους.
—Παπαγεωργίου: Τα ερωτήματα πού βγαίνουν μόνα τους από τη σημερινή δίκη είναι με ποια δικαιοσύνη δικαζόμαστε, ποιες είναι οι αίτιες πού μας ανάγκασαν να κατεβούμε στον αγώνα με αυτά τα μέσα. Από μια μεριά της κυρίαρχης τάξης, πού πάντοτε αποτελούσε την μειοψηφία και απ' την άλλη μεριά των συμφερόντων των τάξεων πού βρίσκονται υποδουλωμένες. Ήταν φυσικό να δημιουργηθούν δύο δίκαια με διαφορετικήν έννοιαν, το δίκαιον της κυρίαρχης τάξης, εάν ποτέ μπορεί να θεωρηθεί δίκαιον ή αρπαγή του ιδρώτα του λαού και από την άλλη το δίκαιον του λαού, που παλεύει και αγωνίζεται να γίνη νοικοκύρης στον τόπο του, στο σπίτι του, στο βιός του, πού παλεύει και αγωνίζεται να σπάση τις αλυσίδες πού τον κρατούν σκλαβωμένο και δεν τον αφήνουν ν' αναπτυχθή σαν ελεύθερος άνθρωπος. Ποια εξουσία μ' έχει καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου; Μια εξουσία πού με ξένες λόγχες.
— Ένας συνήγορος: Διαμαρτύρομαι. Δεν δύναται να ομιλή ο κατηγορούμενος εξ ονόματος όλων.
—Πρόεδρος: Δεν ήρθες εδώ να κάμης «διαφώτιση» αλλά διά ν' απολογηθής επί της κατηγορίας σου.
—Παπαγεωργίου: Δεν είμαστε κύριε Πρόεδρε ουρανοκατέβατοι. Κάποια κατάσταση μας ανάγκασε να κάνουμε αυτά πού κάναμε και πρέπει να την αναπτύξουμε.
— Β. Επίτροπος: Διατί κατηγορούμενε κρατείς χειρόγραφα; Θα τα χρησιμοποίησης διά να ιδής, ονόματα, αριθμούς, ημερομηνίες; Άλλως δεν επιτρέπεται ν' απολογηθής βοηθεία χειρογράφου.
—Πρόεδρος: Θέλεις ν' απολογηθής;
—Παπαγεωργίου: Θέλω. Εγώ δεν ήμουν εγκληματίας. Αναγκάσθηκα να κατέβω στον αγώνα επειδή μ' ανάγκασε μια κατάσταση. Είναι δικαίωμα σας να σκέπτεσθε ότι θέλετε. Εγώ δεν έχω δικαίωμα να υπερασπίσω τον εαυτόν μου; Νομίζω κάθε εγκληματίας όταν δικάζεται έχει το δικαίωμα ν' απολογηθή και οι δικαστές είναι υποχρεωμένοι να προσπαθήσουν να βρουν τα αίτια του εγκλήματος. Στην προκειμένη περίπτωση έχω τη δική μου αντίληψη.
—Β. Επίτροπος: Τα αίτια είναι υπόθεσις δική σου.
— Παπαγεωργίου: Εγώ μιλώ σύμφωνα με τις πεποιθήσεις μου γιατί ο κόσμος περιμένει να δει γιατί τα κάμαμε όλα αυτά.
— Β. Επίτροπος: Όσα αναφέρεις είναι έκτος του θέματος και των κατηγοριών αι οποίαι σου επηγγέλθησαν.
—Παπαγεωργίου: Έκαμα εγκλήματα. Οργάνωσα διάφορες πράξεις εγκληματικές, δεν κινήθηκα από προσωπικά ελατήρια ούτε για δικά μου συμφέροντα. Έπαιρνα εντολή από τον Διοικητή μου και ανέλαβα την καθοδήγηση γιατί νόμιζα ότι εξυπηρετούσα την λαϊκή αντίσταση. Δεν μου επιτρέπετε να αναπτύξω τις αιτίες; Εν τοιαύτη περιπτώσει περιμένω να μου εξηγήσετε σε τι μπορώ να μιλήσω.
— Β. Επίτροπος: Διά την κατάρτισιν των ομάδων, διά την οργάνωσιν της στενής αυτοάμυνας, διά τα εγκλήματα που διεπράχθησαν από πέρυσι τον Ιούνιον.
Συνήγορος του Παπαγεωργίου: Εάν ήτο δυνατόν και αφού ο κατηγορούμενος ερωτά παρακαλώ να γίνη η απολογία δι' ερωτημάτων υμών.
—Πρόεδρος: Ξέρει πολύ καλά την κατηγορίαν του ο κατηγορούμενος. Θέλεις να απολογηθής κατηγορούμενε;
—Παπαγεωργίου: Θέλω. Και στην αρχή θ' απαντήσω στην πρώτη κατηγορία ότι απέβλεπα στην απόσπαση εδάφους της Επικρατείας. Όταν οι Βούλγαροι πίσω απ' τις Γερμανικές λόγχες είχαν καταλάβει το έδαφος της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης εγώ δεν προτίμησα να περάσω στην Ελλάδα. Προτίμησα να καθίσω εκεί δίπλα στον σκλαβωμένο λαό και ν' αγωνισθώ για την απελευθέρωση του κ.τ.λ.». Εξιστορεί έπειτα την δράση του μέσα στις Σέρρες εναντίον των Βουλγάρων, την φυγήν του στα βουνά, τις συμπλοκές του με τον βουλγαρικό στρατό, την αιχμαλωσία και τουφεκισμό βουλγάρων από πρόχειρο Λαϊκό δικαστήριο κ.τ.λ.
Μίλησε περήφανα: Ήξερε την τύχη πού τον περίμενε. Έβλεπε ότι το κεφάλι του δεν έστεκε καθόλου καλά στους ώμους του. Ως τόσο δεν απολογήθηκε για τον εαυτόν του. Όλη του ή προσπάθεια συγκεντρώθηκε στην υπεράσπιση του «κόμματος» στην αποκατάσταση και τον εξαγνισμό του. Για το «κόμμα» και χάριν του «κόμματος» θέλησε να εξήγηση στο πυκνό ακροατήριο για ποιους λόγους έγιναν τα φοβερά και φρικαλέα εκείνα πράγματα. Σε πολλά σημεία ήταν συγκινητικό. Όταν είπε : «οι αγωνιστές νικούν και όταν πέφτουν εκτός φυσικά από, μένα» έγινε και σπαρακτικά τραγικός. Ο μελοθάνατος δεν είχε καν την παρηγοριά ότι οι παλιοί «σύντροφοι και συναγωνιστές του» θα έχυναν ένα δάκρυ στον τάφο του και θάλεγαν ένα καλό λόγο. Απέθνησκεν καταδικασμένος και απ' το Στρατοδικείο και απ' το κόμμα!... Ή λιποψυχία και η ελαφρότητα του στην προανάκριση, η τόσον εύκολη κατάσχεση του αρχείου, τον είχαν κατεβάσει στην συνείδηση των «συντρόφων» απ' το βάθρο του ήρωα και μάρτυρα στον βόθρο του «δηλωσία και προδότη». Αγωνίστηκε ηρωικά στην απολογία του. Αλλά η απολογία του απευθύνετο περισσότερο έξω στο «κόμμα» και στους «συντρόφους» παρά στο δικαστήριο. Ήταν μια εύγλωττη όσον και τραγική «αίτησις συγγνώμης».
| 
