BLOGGERS HELP

O

18 Νοε 2013

ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΣ


Μακρόνησος

Στο νησί της αναμόρφωσης


    Είδα στην Μακρόνησο τρία τάγματα και τους εφέδρους αξιωματικούς. Δεν είδα τις φυλακές. Με προσκάλεσαν όμως, να πάω εκεί και να μείνω όσον καιρό θέλω.
Σε αυτά τα τάγματα και στους εφέδρους, διαπίστωσα ότι υπάρχουν τρεις κατηγορίες ανθρώπων. Πρώτον οι κομμουνισταί. Δεύτερον οι πρώην ελασίτες και εαμίτες - οι παρασυρμένοι στο βουνό από πατριωτισμό (και που τους κράτησαν στην ιδέα τους οι διώξεις, ο χαφιεδισμός και η δοσιλογοκρατία, με μια λέξη η φανατική αντίδραση που ακολούθησε τον απαίσιο Δεκέμβριο). Τρίτον οι αριστεροί, αρκετοί φιλελεύθεροι, ή και απλώς αντιμεταξικοί, που παρέμειναν στα αρχεία ως επικίνδυνοι στο καθεστώς από τον καιρό του Μανιαδάκη.
    Όλους αυτούς, εκτός από ολίγους αμετανόητους, τους επαναφέρει στην εθνική οικογένεια η δουλειά που γίνεται στη Μακρόνησο.
    Δεν πρόφθασα να μπω σε λεπτομέρειες της διαφωτίσεως. Είδα όμως τα αποτελέσματα. Το 3ον τάγμα και το δεύτερο, 10.000 περίπου άνθρωποι, μου έκαναν την εντύπωση - με έπεισαν - ότι θα μπορούσαν να ενταχθούν από σήμερα στον κανονικό στρατό. Το πρώτο, φυσικά, θέλει επιλογή και διαφώτιση. Χρειάζεται κάποιο διάστημα, για να αποκτήσουν οι αξιωματικοί την εμπιστοσύνη των νεοφερμένων, κυρίως εκείνων που έφθασαν στη Μακρόνησο για τα ζητήματα της κατοχής. Διότι είναι φυσική η πικρία τους όταν τους απέσπασαν από τους συνηλικιώτες τους για να πάνε στο ξερονήσι.
   
 Μου έκανε άριστη εντύπωση ότι οι αξιωματικοί δεν τους καταλογίζουν ως έγκλημα το ότι πήγαν στον ΕΛΑΣ. Διαχωρίζουν τις δύο εποχές και τις συνθήκες Και επιτυγχάνουν με αυτόν τον τρόπο λαμπρά αποτελέσματα. Μου έκανε εντύπωση η τάξις και η καθαριότης, η οικειότης των αξιωματικών με τους στρατιώτες, το κέφι και η ζωηρότης των στρατιωτών.
    Στο τρίτο τάγμα έχει δημιουργηθεί ομαδικόν πνεύμα. Η υπερηφάνεια της μετανοίας. Και είναι έκδηλη και συγκινητική.
Υπάρχει στην Μακρόνησο και μια άλλη, η ολιγότερον συμπαθητική κατηγορία: εκείνοι που θέλουν να μείνουν στην Μακρόνησο, για να αποφύγουν την εκστρατεία, χωρίς να είναι και κομμουνισταί. Αυτοί έχουν δημιουργήσει την θεωρία, ότι δεν υπογράφουν δήλωση, διότι δεν τους το επιτρέπει η αξιοπρέπεια! Μίλησα με μερικούς απ' αυτούς και απέκτησα την πεποίθηση ότι πάντως προτιμούν την Μακρόνησο από την κακουχία και τον κίνδυνο.
    Θα ήταν ευχής έργο  
να μην υπήρχε Μακρόνησος. Να ζούσαμε ακόμη στην εποχή, όπου μπορούσαμε να πιστεύουμε τους ομοίους μας, χωρίς κομμουνιστικές συνωμοσίες, χωρίς προδοσίες και δολοφονίες. χωρίς χαφιεδισμούς και χωρίς πατριδοκαπηλεία.
Το κράτος όμως κάνει πόλεμο για την ύπαρξη και για την ακεραιότητα της Ελλάδος και δεν μπορεί να δεχθεί ανεξέλεγκτη στον στρατό που πολεμά ούτε προδότες, ούτε μέλλοντας αυτομόλους, ούτε πεμπτοφαλαγγίτες.
    Είδα σε άλλους στρατούς παρόμοιους οργανισμούς. Και βεβαιώνω ότι η Μακρόνησος είναι πολύ πιο πολιτισμένη, πολύ πιο ήμερη από παρόμοια στρατόπεδα των Δυτικών λαών.
    Και δεν έχει καμιά ασφαλώς σχέση με τα ορυχεία άλατος της Σιβηρίας.
    Αξίζει γι' αυτό έπαινος στους υπευθύνου Μακρονήσου, και για τον πολιτισμένο τρόπο εκτελούν το άχαρι έργο, αλλά και γιατί πέρα από κάθε θεωρητική αμφισβήτηση το πρακτικό αποτέλεσμα είναι ότι αποδίδεται στην χώρα σε σύντομο σχετικώς διάστημα, το μεγαλύτερο ποσοστό των «υπόπτων».


 


Πρωινή αναφορά των στρατιωτών της Μακρονήσου, μπροστά από τους καταυλισμούς τους.
Πανηγυρική παρέλαση ανδρών που ανήκαν στα Τάγματα της Μακρονήσου, πολλοί των οποίων μεταστράφηκαν εκεί
=================================================================