BLOGGERS HELP

O

16 Νοε 2013

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ



Στη Μηλιά συνάντησε τον αρχηγό ο αρχισωματοφύλακας Τζαβέλλας, (αργότερα θα παίξει ρόλο στα τελευταία του Άρη) γυρίζοντας από τα Ιωάννινα. Εκείνος και μια παρέα 5 – 6 ήρθαν για κατάταξη μαζί με ένα οπλοπολυβόλο.

Δεν μπόρεσε να συναντηθεί με τον πρώτο γραμματέα της Ηπείρου ο απεσταλμένος του. Μόνο τον δεύτερο (τον διαβόητο σε λίγο Γούσια) κατόρθωσε να συναντηθεί χωρίς

κανένα θετικό αποτέλεσμα.

-       Δεν έχω ιδέα για το «φύλλο πορείας» που μου λες, του απάντησε. Δεν είμαι όμως και ο αρμόδιος γι’ αυτή τη δουλειά. Μπορεί να υπάρχει χωρίς να το ξέρω εγώ.

-       Μα πώς γίνεται! Δεν έπρεπε κάτι να ξέρεις και εσύ;

-       Να που δεν ξέρω. Τι να κάνω; Νομίζω όμως πως κάποιο χαρτί για τον Άρη υπάρχει στην Κόνιτσα, κάτι που έχει σχέση και με τον Τζίμα.

-       Είναι εδώ ο Τζίμας;

-       Όχι. Νομίζω πώς πέρασε για την Αλβανία.

Η Κόνιτσα

Οι αόριστες απαντήσεις του Γούσια, τον κάνουν να θυμηθεί όσα του έλεγε ο Νικηταράς. Τότε αν είχε αμφιβολίες για την ειλικρίνεια της ηγεσίας του, τις έκρυβε. Τώρα όμως δεν κρύβει ούτε τις ανησυχίες του ούτε και την αγανάκτηση του. Και γνωρίζει στα μέλη της ομάδας του πως στέλνει ένα έντονο γράμμα στην Κεντρική όπου διαμαρτύρεται για την καθυστέρηση και όπου «γνωστοποιεί» ότι ακριβώς η καθυστέρηση του επιβάλλει για λόγους ασφαλείας να αυξήσει την δύναμη των ανταρτών του. Δεν θα διώχνει πια, όπως έκανε ως τη στιγμή εκείνη, όσους θέλουν να ακολουθήσουν, που δεν είναι και λίγοι.

Δεν χρειάζονται βέβαια και πολλές ερμηνείες για την έννοια της προειδοποιήσεως εκείνης:

«Αν νομίζετε εσείς πως μπορείτε να κάνετε τη δουλειά σας όπως το νομίζετε, κάνω και εγώ τη δική μου δουλειά όπως το νομίζω. Και τότε εσείς κάντε καλά, με την κυβέρνηση και το κράτος εκεί που βρίσκεστε».


Όπως και νάτανε, όμως, όσο και αν η αοριστία των απαντήσεων του Γούσια έλεγε πολλά, έπρεπε να κατευθυνθούν προς την Κόνιτσα. Πλησιάζοντας εκεί, αφού πέρασαν από Ελευθεροχώρι, Δίστρατο και Βωβούσα, συναντήθηκαν μέσα στο δάσος με τον γραμματέα της Επαρχιακής Επιτροπής (Κόνιτσας). Αυτός όχι μόνο «Φύλλο Πορείας» δεν είχε, αλλά και φάνηκε οξύτατος στην κριτική του, μπροστά στους αντάρτες:

«Πρόσεξε Θανάση: Μην τα βάζεις με το κόμμα. Έρχεσαι σε διάσταση με το κόμμα. Πρόσεξε! Θα το μετανιώσεις!»


Ύστερα από το μικρό τούτο επεισόδιο τον κυριεύουν οι υποψίες για την εξαπάτηση του. Του τις ενισχύει και ένας τοπικός καπετάνιος. Ο Χαρίσιος Ζντράβος, προπολεμικός κομμουνιστής και πρώτος αντάρτης της περιοχής. Αυτός υπερθεματίζει την Αρειανή γραμμή.

Τον πείθει μάλιστα να κάνουν ένα χτύπημα εναντίον Αγγλικού λόχου που βρίσκεται στην Κόνιτσα. Για να επιταχύνουν τις πολεμικές εξελίξεις, που θέλουν. Προετοιμάζουν νυκτερινή επίθεση. Αλλά την τελευταία στιγμή – παρά τρία λεπτά – μετανιώνει ο Βελουχιώτης.






Η ΑΒΔΕΛΑ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ


Η ΑΠΡΟΟΠΤΗ αυτή αλλαγή αποφάσεων δείχνει την αμηχανία που βασανίζει τον αρχικαπετάνιο του διαλυθέντος ΕΛΑΣ τούτες τις μέρες. Έτσι αμήχανος γυρίζει πίσω προς τα Μακεδονικά χωριά, προς το Κηπουριό, την Αβδέλλα και το Πεντάλοφο και το άλλο

Σαραντάπορο, απέναντι από το Αλβανικό Λιασκοβίκι. Τον ακολουθεί και ο Ζντράβος με 5 – 6 Κονιτσιώτες.

Τι σκοπό έχει; Καλά – καλά δεν το γνωρίζει ούτε ο ίδιος. Κλωθογυρίζει στα παραμεθόρια Αλβανικά χωριά άσκοπα με την ελπίδα – ακόμα – ότι μπορεί και να οφείλεται σε «τεχνικές δυσκολίες», σε δυσκολίες του απεσταλμένου της Κεντρικής – Αποκλείεται να συνελήφθει στο δρόμο – προσπαθώντας να δικαιολογήσει την καθυστέρηση της αποστολής του «Φύλλου Πορείας» ή έστω της απαντήσεως.

Εκείνες τις μέρες της αβεβαιότητας, κάποιοι του είπανε πως γίνεται λόγος στα χωριά στις οργανώσεις ότι ο Τέμπο (Ο αρχηγός των παρτιζάνων της Νοτίου Γιουγκοσλαβίας) ζήτησε να επικοινωνήσει με τον αρχηγό του ΕΛΑΣ. «Δεν έχω νταραβέρια εγώ μ’ αυτόν. Ούτε με τους Γιουγκοσλάβους», είναι η πρώτη απάντηση του. Αλλά αμέσως ρωτάει τους άλλους και τον εαυτό του: «Μήπως όμως έχει αυτός κανένα μήνυμα»; Το μήνυμα, το μήνυμα που δεν έρχεται, τον απασχολεί και τον βασανίζει όλες αυτές τις μέρες.


Στις συζητήσεις του πάλι με τους αντάρτες εκδηλώνεται, δεν κρύβει την αγανάκτηση του για την «παρασπονδία της ηγεσίας», κυριολεκτικά πνέει μένεα εναντίον της. Στα χωριά όμως όπου μπαίνουνε χωρίς κανένα φόβο, στις συζητήσεις με τους «υπευθύνους» και όσα στελέχη οργανώσεων βρίσκει μπροστά του, είναι πολύ επιφυλακτικός ακόμα. Αποφεύγει κάθε επίκριση.

Έτσι φτάνουμε στην Καλή Βρύση της Καστοριάς, πάνω στα σύνορα ακριβώς, τα εντελώς αφρούρητα ακόμα – τον Απρίλιο και τον Μάιο του 1945 – τα Ελληνικά σύνορα.

Εκεί την δεύτερη μέρα της παραμονής του εμφανίζεται ένα καραβάνι από δώδεκα μουλάρια και έναν «έμπορο».

-            Λαθρέμπορος είναι το λιγότερο, λέει ο Άρης μόλις τον βλέπει καβάλα και καμαρωτό στη πλατεία του χωριού. Τζαβέλλα σταμάτα τον και ερεύνησε καλά τα εμπορεύματα του και τον ίδιο.


Ο Βελουχιώτης τον υποψιάζεται – ή κάνει πως τον υποψιάζεται  - για κατάσκοπο των Άγγλων μέσα στην Αλβανία. Και αποφασίζει να τον στείλει πίσω, συνοδεία με τον Πελοπίδα και τον Ζντράβο, που ξέρει Αλβανικά.

Εκείνο που δεν μπορούσε να αντιληφθεί βέβαια ο τρομοκρατημένος λαθρέμπορος ήταν κάτι άλλο. Το ότι έδωσε, χωρίς να έχει καμία σχέση με την υπόθεση, μιαν ευκαιρία για τον Άρη να επικοινωνήσει με τις Αλβανικές Αρχές. Να μάθει από αυτές, αν υπάρχει καμιά ειδοποίηση, κάτι έστω και το παραμικρό για την εμφάνιση του ίδιου στα σύνορα τους, για τη πρόθεση του να εισέλθει σε Αλβανικό έδαφος. Αυτός ήταν και ο κυριότερος λόγος της αποστολής του Πελοπίδα και απλή ευκαιρία ή πρόσχημα ο λαθρέμπορος, με τις υποψίες του για διενέργεια μαζί με το λαθρεμπόριο και κατασκοπείας.

Εκεί στη Καλή Βρύση, επάνω στα Ελληνο-Αλβανικά σύνορα γίνεται και η κάπως σοβαρή σύγκρουση – σε έκταση μικρής μάχης – της ομάδας των Αρειανών με τις κρατικές δυνάμεις.

Είναι η πρώτη στο είδος της, δηλαδή του τρίτου γύρου. Και σημαδιακή:

·      Τόσο γιατί μετέχουν αρκετά στελέχη, εκτός από τον αρχισυμμορίτη αρχηγό τους.

·      Όσο, ιδιαίτερα, γιατί δείχνει τη μορφή του συμμοριτοπολέμου που επίκειται, με τη συμμοριακή ασυδοσία για την είσοδο και έξοδο στο Αλβανικό κράτος.

Σαν πρώτη και σημαδιακή που είναι, έχει κάποια σημασία να δοθεί η περιγραφή της από δύο πλευρές. Μια ενός «Αρειανού» στασιαστή αι άλλη μια από επίσημα κρατικά στοιχεία. Δεν διαφέρουν και πολύ. Αλληλοσυμπληρώνονται οι δυο περιγραφές.
=============================================  ΑΛΒΑΝΙΑ- Η ΑΦΗΓΗΣΗ ''ΑΡΕΙΑΝΟΥ''