BLOGGERS HELP

O

9 Ιαν 2014

1922 Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ…Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ .


.Με συγχωρείτε που είμαι αδιάφορος για το Παλαιστινιακό η' για την Συρία η', η' η'. Αλλά ο υπερβάλλων ζήλος ορισμένων, ορμώμενων από μερικές φωτογραφίες, με εκνευρίζει.
Δεν αδιαφορώ αλλά θεωρώ γελοίο το χαρακτηρισμό "γενοκτονία" που χρησιμοποιούν πολλοί, όταν δεν έχει χαρακτηριστεί έτσι "επισήμως" η γενοκτονία των Ελλήνων.
Στη Μικρά Ασία ζούσαν 1.694.000 Έλληνες. Στη Θράκη και την περιοχή της Κωνσταντινούπολης 731.000. Στην περιοχή της Τραπεζούντας 350.000 και στα Αδανα 70.000. Σύνολο 2.845.000 Έλληνες που αποτελούσαν το 20% του πληθυσμού της περιοχής. (από τη wikipedia): Οι αρπαγές και οι λεηλασίες σπιτιών και περιουσιών, οι γεωργικές και κτηνοτροφικές καταστροφές, το γκρέμισμα σχολείων, ναών και άλλων ευαγών ιδρυμάτων, η χρεοκοπία και καταστροφή βιοτεχνικών και βιομηχανικών επιχειρήσεων με τον παράλληλο ευτελισμό κάθε ανθρώπινης αξιοπρέπειας που περιλαμβάνονται μαρτυρικοί βασανισμοί αιχμαλώτων, βιασμοί και ηθική οδύνη υπό το κλίμα του τρόμου και της απειλής του θανάτου, αλλά και οι ατέλειωτες πορείες αιχμαλώτων, στα περιώνυμα "τάγματα εργασίας", με άγνωστο αριθμό ανθρώπων που χάθηκαν σ΄ αυτά, οι σφαγές, οι θηριωδίες μέχρι και οι εκτελέσεις επί των αποφάσεων των τουρκικών δικαστηρίων της "Ανεξαρτησίας" δεν έχουν μέχρι σήμερα ερευνηθεί πλήρως.
.
Αυτά τα νούμερα αποτελούν "γενοκτονία". Και αντίθετα από τις εξ' αποστάσεως βόμβες, τους πατριώτες μας τους περιποιήθηκαν με τα χεράκια τους, με θηριωδίες πολλαπλάσιες εκείνων που διέπραξαν οι γερμανοί ναζί.
Μήπως είναι παλιά τα γεγονότα και ασπρόμαυρες οι φωτογραφίες και δεν σας συγκινούν; Μήπως παραγράψατε τα εγκλήματα κατά των συνανθρώπων σας, ή μήπως λύθηκαν εκείνα και τώρα θα λύσετε και των ξένων πατώντας Like και βρίζοντας τους οβραίους; Τουλάχιστον, με την ευκαιρία της πραγματικά εγκληματικής τακτικής του βρωμερού πολέμου των αράβων, ας θυμηθούμε τα δικά μας πάθη. Την απώλεια της μισής Ελλάδας για την οποία ούτε "συγγνώμη" δεν έχουν ζητήσει οι υπαίτιο...
 
ΕΛΙΤ ΕΛΛΗΝΩΝ...
«Εσύ αναγνώστη που θα θελήσεις να διαβάσεις τις σελίδες που ακολουθούν, σφίξε την ψυχή, αλλά άφησε το δάκρυ να κυλήσει ελεύθερο. Ο πόνος, η δυστυχία, η φρίκη πολύ συχνά θα νιώσεις να σε πνίγουν.» Γ. Καψής

...Ονομάζομαι Σοφία Νικολάου. Είμαι από το Ιβρινδί της Μικράς Ασίας... Είχαμε καταφύγει με τον άνδρα μου και τον γιο μας Μανωλάκη, 8 ετών, στον μύλο του Γκιούν-Γκιορκές... Ξαφνικά, φάνηκαν να έρχονται Τούρκοι χωριάτες. Τριγύρισαν τον μύλο βγάζοντας άγριες φωνές... Μετά έσπασαν την πόρτα του μύλου κι όρμησαν επάνω μας... Μπροστά στα μάτια του συγχωρημένου του άνδρα μου και του παιδιού μου με ατίμασαν πολλές φορές. Ύστερα, έσφαξαν το παιδί μου και κομμάτια σαν με τα μαχαίρια τους τον άνδρα μου. Του έβγαλαν τα εντόσθια και μου έδιναν να φάω το κρέας του. Μου φώναζαν πως, αν δεν έτρωγα από το κρέας τον άνδρα μου, θα έσφαζαν κι εμένα. Εκείνη τη ώρα ακούστηκαν πυροβολισμοί. Έριχναν οι ίδιοι οι Τούρκοι για να ειδοποιήσουν τους δικούς τους ότι έρχεται ο Ελληνικός στρατός... Περνούσε το σύνταγμα του Μπαλούκ-Κεσέρ. Στο άκουσμά του, έτρεξαν να φύγουν. Έτσι σώθηκα ...Είδαν οι αξιωματικοί και οι στρατιώτες τα παθήματά μου και με πήραν μαζί τους...

Σοφία Νικολάου

.Όταν μπήκαν οι κεμαλικοί, ήμουν στο Κορδελιό της Σμύρνης. Είδα να σφάζουν Χριστιανούς. πτώματα ήταν εδώ κι εκεί. Είχαμε συγκεντρωθεί στην προκυμαία κι οι Τούρκοι ερχόντουσαν, άλλους λήστευαν κι άλλους βασάνιζαν κι άρπαζαν ωραίες γυναίκες και κορίτσια και τα ατίμαζαν μπροστά στα μάτια μας.

Χαράλαμπος Τσακίρης

...Την 27η Αυγούστου, ευρισκόμενος στην Σμύρνη, άκουσα ότι οι κεμαλικοί είχαν μπει στον Μπουρνόβα, χωριό που απέχει ένα τέταρτο από την Σμύρνη, όπου έσφαζαν τους Χριστιανούς και κατέστρεφαν το παν. Τρομοκρατημένος, πήρα την οικογένεια μου και καταφύ γαμε στην καθολική εκκλησία Σάντα Μαρία. Αργότερα, σκέφθηκα να τρέξω στο σπίτι μου για να πάρω μερικά τρόφιμα, αλλά στο μεταξύ είχαν φθάσει οι κεμαλικοί. Στον δρόμο, είδα πλήθος Χριστιανών να καταφεύγουν έντρομοι στην εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου.Aλλα  κεμαλικοί μαζί με τσέτες καί πολίτες Τούρκους ορ μούσαν μέσα στην εκκλησία όπου έσφαζαν αδιακρίτως άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Πολλοί Χριστιανοί, στην απελπισία τους, πηδούσαν από τα παράθυρα και τους τοίχους. Αλλά κι αν δεν τραυματιζόντουσαν, τους περί μενε η ίδια τύχη. ...Κατόρθωσα να φθάσω μέχρι το σπίτι μου, όπου είχαν καταφύγει κι άλλοι γνωστοί και γείτονες. Οι γυναίκες έκρυψαν τους άνδρες στο υπόγειο. Αλλά όταν μπήκαν οι Τούρκοι, αφού τις λήστεψαν όλες, σκότωσαν δύο γυναίκες και δύο παιδιά και φεύγοντας πήραν μαζί τους τρία νεαρά κορίτσια. Την επομένη, χάρις σ' έναν Τούρκο που δωροδοκήσαμε, δίνοντας πολλά χρήματα και δώρα, μας οδήγησε στην παραλία, αλλά στον δρόμο άλλοι Τούρκοι σκότωσαν τον αδελφό μου Βασίλη, 24 ετών. Όλα όσα γινόντου σαν τα έβλεπαν πολλοί ξένοι, Άγγλοι και Γάλλοι, και Ιταλοί και Αμερικανοί...
Αποσπάσματα από το βιβλίο «1922 - H Μαύρη Βίβλος» του Γιάννη Π. Καψή ...

Παύλος Μιχαηλίδης

.Κατέφυγα με πολλούς συγχωριανούς μου, οι κογενειακώς, στην Σμύρνη όπου είδα κεμαλικούς στρατιώ τες και Τούρκους πολίτες να σφάζουν άνδρες, γυναίκες και παιδιά... Επί τέσσερες ημέρες, εμέναμε μέσα εις το αμερι κανικό καπνεργοστάσιο. Οι Τούρκοι αξίωσαν και παρέλα βαν όλους του άνδρες μέχρι 50 ετών, ενώ τα γυναικόπαιδα και τους γέροντας τους αφήκαν στους δρόμους. Και απει λώντας τους με τις λόγχες, τους καταλήστευαν και ερευ νούσαν τις γυναίκες στους μαστούς και τα πανταλόνια τους. Όλα αυτά, παρουσία άλλων, Αμερικανών, Γάλλων και άλλων ξένων στρατιωτών και αξιωματικών.

Παύλος Σταύρου Μιχαηλίδης

.Οι κεμαλικοί στρατιώται κράτησαν αιχμαλώτους τους δύο αδελφούς μου. Έβαλαν φωτιά κι έκαψαν το σπίτι μας. Είδα να σκοτώνουν πολλούς Χριστιανούς. Την Ελένη του Νι κολάου Ντελάλη, ετών 20, την απήγαγαν και την επομένη που επέστρεψε μας διηγείτο τρέμοντας και κλαίοντας ότι πολλοί Τούρκοι είχαν ασελγήσει επάνω της. Εμένα μου έκλεψαν τα κοσμήματά μου.

Δέσποινα Αυγείου

.Εις το χωρίον Καραντίναν, που απέχει μισή ώρα από την Σμύρνη, όπου είχαμε καταφύγει, οι Τούρκοι απήγαγαν τον άνδρα μου Παντελή, ετών 32, αφού και μας ελήστευσαν. Είδα με τα μάτια Τούρκους φονεύοντας Χριστιανούς, των οποίων τα πτώματα έτρωγαν οι σκύλοι.

Ελένη Αυγείου

.Οι Τούρκοι απήγαγαν τον άνδρα μου κι έκτοτε έχασα τα ίχνη του. Εμένα μου αφήρεσαν τα χρή ματα, έπιπλα και κοσμήματα και έκαψαν το σπίτι μου. Χιλιάδας οικογενειών μας έκλεισαν εις την βάσιν και μας αφήκαν νηστικούς επί τρία ημερονύκτια. Την νύχτα ερχόντουσαν και άρπαζαν γυναίκες και κορίτσια για να τα ατιμάσουν. Όλους τους άλλους συνεχώς εβίαζαν, έδερναν και κακοποιούσαν.

Στέλλα Βρεκούση

...Εγκαταλείψαμε το χωριό και καταφύγαμε στην πα ραλία, στην θέση Οκτσάι. Εκεί κατέφθασαν τσέτες που συνέλαβαν τα ωραιότερα και καλύτερα κορίτσια του χωριού μας, όπως την Κατίνα του Αντωνίου Παπου τσή, 14 ετών, και την αδελφή της Μερσίνα, 17 ετών, την Ελένη Παπουτσή, την Ελένη και Χριστίνα Ψωμά και πολλές άλλες που από την σύγχυση δεν ενθυμούμαι τα ονόματά τους. Τα κορίτσια ριχνόντουσαν στην θά λασσαν να πνιγούν, προτιμώντας τον θάνατον από την ατίμωση, αλλά οι Τούρκοι τις κατεδίωκαν και τις άρπα ζαν, ενώ τα δυστυχισμένα πλάσματα έκλαιγαν και σφά δαζαν. Ελήστευον όλους. Τον εκ Μαγνησίας Παπαγεώργη έσυραν από τα γένια μαζί με τα πέντε κορίτσια του, αφού δε του επήραν 500 λίρες τον απήγαγαν με όλη την οικογένεια του, άγνωστον πού.

Σουλτάνα Βασιλείου, εξ Αδραμυτίου

.Τον άνδρα μου Αρμένιο Αβεντίς, ετών 35, και τον γιο μου Αργύρη, ετών 17, επή ραν αιχμαλώτους οι Τούρκοι. Είδα Τούρκους να σφάζουν Έλληνες και Αρμενίους και να καίουν σπίτια. Εδιάλεγαν τα πιο όμορφα κορίτσια και γυναίκες και τις απήγαγαν. Είδα πολλές γυναίκες και κορίτσια να πέφτουν στην θά λασσα για να σωθούν από τους Τούρκους.

Λεμονιά Σαντηρηκιάν, Ελληνίς εκ Σμύρνης

.Στις 28 Αυγούστου, έφυγε ξαφνικά ο ελληνικός στρα τός. Όλοι οι Τούρκοι, ιδιαίτερα οι προύχοντες, έκαναν κάθε τι για να μας καθησυχάσουν, διαβεβαιώνοντας ότι δεν κινδυνεύουμε. Αλλά την επομένη μπήκαν στην κωμό πολή μας οι τσέτες κι αμέσως άρχισαν την σφαγή. Εμένα με συνέλαβαν, μου πήραν 1.000 λίρες και με έδεσαν σ' ένα δένδρο. Και μπροστά στα μάτια μου πήραν την αδελφή μου Πηνελόπη και την κόρη του Αντωνιάδη, Ελένη, κι αφού τις ντρόπιασαν κατά διαφορετικούς τρόπους τους έκοψαν τους μαστούς. Η σφαγή συνεχιζόταν όταν, γύρω στα μεσάνυχτα, ακούγεται ένας πυροβολισμός. Ερχότανε ο ελληνικός στρατός. Οι τσέτες αντιστάθηκαν 1-2 ώρες, αλλά αναγκάσθηκαν τελικά να υποχωρήσουν στα βουνά. Είχαν έλθει από την Κρεμαστή Κιρκάσιοτ με αρχηγό τον Δαούτ Εφένδη. Όταν με έλυσαν από το δένδρο, η αδελφή μου και η Ελένη Αντωνιάδου είχαν πεθάνει...


Αντώνιος Γεωργιάόης, εκ Σιντιρκή Μ. Ασίας

...Οι προύχοντες του τόπου μας, μας είχαν διαβεβαιώσει ότι δεν διατρέχαμε κανέναν κίνδυνο... Οι τσέτες δεν θα μας πείραζαν ...Μετά 8 ημέρες, μπήκε ο τακτικός στρατός που μας πήρε, όλους εν γένει, και μας οδηγούσε στο εσωτερικό. Φθάνοντας στο Κιομέρτς μας επιτέθηκαν οι χωρικοί, οι οποίοι άρπαζαν τις γυναίκες και τα κορίτσια μας και τις ατίμαζαν με ακατονόμαστες πράξεις. Αυτό το μαρτύριο συνεχίσθηκε για δυο μέρες. Μετά μας οδήγησαν στο Χαάζ Τσακήλ, μας έδεσαν 5-5 μαζί και μας λόγχιζαν γκρεμίζοντας μας στον μεγάλο γκρεμό, το Τσακήλ. Εγώ είχα δεχθεί δυο λογχισμούς αλλά ζούσα. Και πέφτοντας σκεπάσθηκα από πτώματα. Δεν ξέρω πόσο έμεινα αναίσθητος. Κάπως όμως, συνήλθα και μετά 4 ημέρες κατόρθωσα να φθάσω στην πατρίδα μου, το Μοσχονήσι. Εκεί υπάρχει ένα μεταλλείο που ονομάζεται Πύργος. Ευτυχώς, βρήκα μια βάρκα και κατόρθωσα να περάσω απέναντι, στην Μυτιλήνη. Για τα άλλα 4 μέλη της οικογένειας μου δεν ξέρω αν τους σκότωσαν, αν ζούνε αιχμάλωτα ή αν έχουν σωθεί.

Δημήτριος Χατζή Διαμαντής, εκ Μοσχονησίων

...Την 23η Αυγούστου, πληροφορηθήκαμε ότι στην Σμύρνη είχαν καταπλεύσει πλοία για να μας παραλά­βουν. Φύγαμε σιδηροδρομικώς και μετά δυο ημέρες ήμα σταν στην Σμύρνη. Μετά δυο ημέρες κατέφθασε ο κεμαλικός στρατός... Επειδή η πυρκαϊά επεκτείνετο, ο κόσμος είχε συγκε ντρωθεί στην παραλία, ζητώντας προστασία στα πλοία. Αλλά προτεραιότητα είχαν οι υπήκοοι ξένων χωρών, ενώ εμείς μέναμε στο έλεος των κεμαλικών... Πολλοί έπεφταν στην θάλασσα και επειδή δεν τους άφηναν να ανέβουν στα πλοία έμεναν εκεί και πνιγόντουσαν ...Το βράδυ μας πήραν τους μισούς περίπου στον Μπαλτζόβα, όπου ανενόχλητοι πια οι κεμαλικοί στρατιώτες διάλεγαν τις πιο ωραίες κοπέλες κι αφού χόρταιναν όλη την νύχτα τις ασελγείς ορμές τους τις επέστρεφαν το πρωί, αιμόφυρτες, στους γονείς τους...

Αλέκος Αλτίνογλου, εκ Μαγνησίας

Προς το επι των Εξωτερικων Υπουργειο – Αθηνας ( 20 Μα’ι’ου 1922 από την Υπατη Αρμοστια της Ελλαδος , με αρ . πρωτ.281 )
Ο αρχηγος του Γραφειου Πληροφοριων των Ην. Πολιτειων εις την Τραπεζουντα απεστειλε εις κυβερνησιν την κατωτερω αναφορα…
( Συμφωνως προς τας επισημους στατιστικας των τουρκικων αρχων του βιλαετιου της Τραπεζουντας , ολος ο Ελληνικος πληθυσμος της Σαμψουντας και της Τραπεντος εχει εξοντωθει . Ουδεν Ελληνικον χωριον δεν υφισταται αυτή την στιγμην )
ΕΛΙΤ ΕΛΛΗΝΩΝ
Σήμερα δυστυχώς ΟΧΙ μόνο οι Τούρκοι αλλά και ‘’Έλληνες’’ εντός του κοινοβουλίου – και οχι μόνο - οι οποίοι προέρχονται από τον αριστερο χώρο ( βλέπε Ρεπουση ) , αρνούνται την σφαγή του 1922 !!!!!!

Η Γενοκτονίας του Μικρασιατικού Ελληνισμού
92 χρόνια μετά: Η ιστορία της καταστροφής, το χρονικό της συγκλονιστικής γενοκτονίας, έχει φθάσει στις μέρες μας μόνον από τον λυγμό των ξεριζωμένων. Χιλιάδες καταθέσεις, ενώπιον δικαστικών Αρχών, χιλιάδων προσφύγων. Διάσπαρτες αφηγήσεις, όσα κρατάει ο νους, όσα μπορεί και θέλει να συγκρατήσει.
    Κι όμως... Υπάρχει ένα σκληρό, αδιάψευστο ντοκουμέντο. Είναι οι καταθέσεις των προσφύγων, εκείνων που μόλις είχαν γλιτώσει από του Χάρου τα δόντια. Νωπές οι αναμνήσεις, αδιάψευστα τα στοιχεία, θα μπορούσαν να αποτελέσουν την Μαύρη Βίβλο της καταστροφής.
    Τα ίδια τους τα λόγια, όπως τα ξεστόμισαν έχοντας ακόμη τη λαχτάρα του φόβου. Καμιά επέμβαση, εκτός από την απαλλαγή τους από την δικανική καθαρεύουσα των ανακριτικών υπαλλήλων, την αποκατάσταση του καθημερινού λόγου. Η συγκέντρωση όλων των καταθέσεων, που είναι διεσπαρμένες στα Αρχεία διαφόρων υπουργείων, ίσως να χρειασθεί κόπο και χρόνο. Η δημοσίευση αποσπασμάτων ορισμένων μόνον από αυτές αποτελεί συμβολή στην Ημέρα της Μνήμης αλλά και πρόκληση.
    Οι Τούρκοι - και όχι μονο - αρνούνται, σήμερα, τη σφαγή του 1922 - τη σφαγή Ελλήνων και Αρμενίων. Κι όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με αδιάσειστα ντοκουμέντα, τ' αποδίδουν στις αναπόφευκτες ακρότητες του πολέμου. Η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική.
    Η γενοκτονία των χριστιανών ήταν ένα καλά μελετημένο σχέδιο εξόντωσης όλων των μειονοτήτων της άλλοτε κραταιάς αυτοκρατορίας. Ένα σχέδιο που άρχισε να εφαρμόζεται από το 1914, με τον πρώτο διωγμό. Κι ολοκληρώθηκε μετά την καταστροφή...
Το σχέδιο ήταν Γερμανικό . Η Τουρκία στίς παραμονές του μεγάλου πολέμου , ήταν ο ποιό πιστός και πολύτιμος φίλος του Κά’ι’ζερ Γουλιέλμου . Με επικεφαλής τον στρατηγό Λίμαν φον Σάνδερς , στον οποίο ο Σουλτάνος έδωσε αργότερα τον τίτλο του Πασά .
Η γερμανική αποστολή είχε οργανώσει τον ξεριζωμό των Χριστιανών της Ανατολής . Θα το καυχηθεί και ο φον Σάνδερς όταν τον Μά’ι’ο του 1915 , απευθυνόμενος στόν Ελληνα δήμαρχο του Αδραμυτίου , ειπε << Ολοι οι Ελληνες πρεπει να πεταχθειται στην θαλασσα . Και αυτό θα γινει μολις η Γερμανια με την βοήθεια της συμμάχου Τουρκίας θα κερδίσει τον πόλεμο >>
 O εκτελεστής του όλου έργου  - Ο ΜΑΚΕΛΑΡΗΣ - Κεμάλ Ατατούρκ…
Σε μια του εκθεση που την υποβαλει στις 15 Ιουνιου 1922 στο Κεντρικο Συμβουλιο του Ποντου προς τον υπουργό Εξωτερικών , ο Δημ. Οικονομίδης αναφέρει…
<< Γιγνώσκοντες οι εθνικιστές Τούρκοι ότι τα θεμέλια της εθνικής υποστάσεως παντός λαού διασαλεύεται άρδην υποσκάπτοντας την οικονομική εξάντλησην του και την χρεωκοποίαν αυτού , ως καί διά τής βαθμιαίας καταργήσεως τής εθνικής αυτού γλώσσης και παιδεύσεως καί τού περιορισμού της θρησκευτικης του ελευθεριας , διοτι ουτω ευκολωτερον καταπνιγεται το εθνικον αισθημα και εκλείπει η εθνική του λαού τούτου συνείδησις .
Ινα απομυζήσωσι και την τελευταίαν ικμάδα τής οικονομικής των Χριστιανών ζωής ού μόνον βαρυτάτους επέβαλον είς αυτούς φόρους . Κλπ . Φυσικά εντός αυτών πάντα ήτο η παρουσία Εβραίων ….( μηπως μας ερχεται στο μυαλο τα σημερινα ? )…

Αυτά τα ολιγα μονο φιλοι μου , και τα συμπερασματα δικα σας …Χρηστος Τερζής - Ανεμοζαλης